Galicia, tierra de inmigrantes.

Este vaise, e aquél tamen vaise,

e todos, todos se van;

Galicia, sen homes quedas

que te poidan traballar.

Tés, en cambio, orfos e orfas

e campos de soledad,

e nais que non teñen fillos

e fillos que non teñen pais.

E tés corazóns que sufren

longas ausencias mortás,

viudas de vivos e mortos

que ninguén consolará.

Rosalia de Castro